اجازه به مجاز غیر معین در مجازفیه غیر معیناجازه به مجاز غیر معین در مجاز غیر معین، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به اجازه نقل حدیث به عموم راویان، در صورتی که مورد اجازه نیز غیر معین باشد. اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفمشایخ اجازه به صور گوناگونی به افراد، اجازه نقل حدیث می‌دهند. یکی از آن صور، آن است که از سوی آنان اجازه عام صادر شود و نیز آن‌چه که نسبت به آن اجازه نقل داده شده مشخص و معین نباشد.که اصطلاحا از آن به "اجازه به مجاز غیر معین" تعبیر می‌شود. ۲ - مثالمانند این که استاد حدیث بگوید: "اجزت لجمیع المسلمین کلما یجوز الی روایته" به همه مسلمانان اجازه دادم تا همه آن‌چه را که من اجازه نقل آن‌ها را دارم روایت کنند و یا این که بگوید: "اجزت لفلانی کلما یجوز لی روایته". به فلانی اجازه دادم تا همه آن‌چه را که من اجازه نقل آن را دارم روایت کند. این نوع، اجازه به مجاز غیر معین در مجاز فیه غیر معین می‌باشد. [۴]
علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۵۸.
[۵]
صالح، صبحی، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ترجمه علی نادرعلی، ص۸۴.
۳ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه. • عاملی، علی بن احمد، الرعایة فی علم الدرایه. • طریحی نجفی، فخرالدین، جامع المقال. • علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه. • صالح، صبحی، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ترجمه علی نادرعلی. • قاسمی، محمد جمال‌الدین، قواعد التحدیث. • صدر، سیدحسن، نهایة الدرایه. ۴ - پانویس
۵ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «جازه به مجاز غیر معین در مجاز غیر معین»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۲. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|